Nawierzchnia drogowa to warstwa materiału ułożona na powierzchni drogi w celu zapewnienia trwałej, długotrwałej i bezpiecznej powierzchni dla pojazdów.
Nawierzchnie mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z betonu asfaltowego (AC), cegieł i kamieni osadzonych w piasku, asfaltu, makadamu smołowego (TPO), uszczelnienia wiórowego, płyt betonowych lub kostki brukowej. W niektórych przypadkach do pokrycia powierzchni AC stosuje się trawę.
Asfalt to materiał na bazie ropy naftowej, który występuje w wielu odmianach i formach. Stosuje się go w nawierzchniach, ponieważ można go położyć na tyle gładko, by mogły po nim jeździć samochody, a jednocześnie jest na tyle wytrzymały, by utrzymać ciężkie pojazdy, takie jak ciężarówki, i nie rozpadać się pod ich ciężarem.
Beton jest podobny do asfaltu, ponieważ jest wytwarzany z produktów naftowych, ale jest od niego mocniejszy i mniej elastyczny. Beton był używany do budowy dróg od czasów rzymskich, kiedy to budowano drogi z warstw piasku i kamieni pokrytych zaprawą cementową. Nowoczesny beton zawiera cement portlandzki i inne dodatki, które sprawiają, że jest mocniejszy, bardziej elastyczny lub bardziej odporny na pękanie pod wpływem ciśnienia lub zmian temperatury.
Żwir był pierwszym rodzajem nawierzchni drogowej używanym przez ludzi. Wczesne cywilizacje budowały drogi z ułożonych obok siebie kamieni na swoim terytorium, aby ludzie mogli podróżować z miejsca na miejsce pieszo lub konno. Chociaż żwir jest bardzo wyboisty dla współczesnych pojazdów – zwłaszcza jeśli kamienie są małe – może być nadal z powodzeniem stosowany w dzisiejszych czasach jako niedrogi sposób budowania wiejskich dróg o niskim natężeniu ruchu.
Osoby zainteresowane choćby remontem drogi, blisko swojej posesji, mogą się zdecydować na usługi niniejszej firmy budowlanej http://ptbborkowski.pl/, która zrealizuje projekt adekwatnie do Twoich potrzeb.
