Miasto powinno być dostosowane do wszystkich mieszkańców, także tych z ograniczoną mobilnością i z rozmaitymi niepełnosprawnościami. Dlatego należy zadbać o to, by miejsca użyteczności publicznej i obiekty usługowe były zaprojektowane w sposób umożliwiający sprawne poruszanie się po nich nie tylko osobom w sile wieku i o pełnej sprawności. W przypadku osób niewidomych kluczowe znaczenie ma odpowiednie oznakowanie, możliwe do odczytania dotykiem, dzięki czemu takie osoby są w stanie samodzielnie poruszać się po mieście i stają się bardziej niezależne od pomocy obcych ludzi. Jak więc wdrożyć odpowiednie rozwiązania?
Warto już na etapie projektowania zaangażować do wyrażenia opinii osoby z różnych grup społecznych, w tym także osoby niepełnosprawne, i uwzględniać ich uwagi. Natomiast gotowy projekt można także ulepszyć niewielkim kosztem. Wypukłe oznakowanie poziome wskaże kierunek osobom niewidomym poruszającym się z laską, oznakowania dźwiękowe poprawią z kolei bezpieczeństwo na przejściach dla pieszych i w okolicach węzłów komunikacyjnych. Z kolei samo poruszanie się po mieście można osobom niewidomym ułatwić, stosując tyflografikę, czyli oznaczenia wypukłe. Taką metodą można wykonać mapy dla niewidomych, plany miasta, ale także kierunkowskazy, tabliczki z nazwami czy oznaczenia wewnątrz budynków, a także sporządzić replikę zabytkowych obiektów. Gotowe projekty znajdziemy na różnych stronach internetowych. Dzięki takim oznaczeniom osoby niewidome będą mogły doświadczać miasta w sposób zbliżony do osób widzących, zmniejszy się ich wykluczenie i będzie im łatwiej samodzielnie odnaleźć się na nieznanym terenie.
